Λατινική ονομασία: Camellia sinensis.
Η ιστορία του πράσινου τσαγιού ξεκινά από την Κίνα πριν από 3000 χρόνια και η κατανάλωσή του έχει εξαπλωθεί σε όλες τις χώρες της Άπω Ανατολής. Η πρώτη συστηματική αναφορά στις ευεργετικές ιδιότητές του γίνεται στο κείμενο Kissa Yojoki το 1191, όπου περιγράφεται πως η κατανάλωση πράσινου τσαγιού δρα σαν τονωτικό για τον οργανισμό και ιδιαίτερα για την καρδιά.
Παραδοσιακά χρησιμοποιείται σαν:
• Προστατευτικό για τα δόντια, ιδιαίτερα από την τερηδόνα
• Στυπτικό σε περιπτώσεις διάρροιας
• Δραστικό διουρητικό συμβάλλοντας στο αδυνάτισμα
• Ισχυρό αντιοξειδωτικό με δράση κατά των ελεύθερων ριζών και αναζωογονητικό του οργανισμού
• Το πράσινο τσάι επίσης θεωρείται ότι μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του στομάχου, του μαστού και του εντέρου
Διατίθεται σαν εμβαπτιζόμενο φακελάκι καθώς και σε μη κονιοποιημένη μορφή προς χρήση σαν έγχυμα: Βράζουμε 1 φλυτζάνι νερό και προσθέτουμε περίπου 1 κουταλάκι του γλυκού και αφήνουμε σκεπασμένο για 30 λεπτά. Διηθούμε το διάλυμα και το πίνουμε. Πίνεται κατά προτίμηση με άδειο στομάχι το πρωί ή 3 ώρες μετά το γεύμα